سال 2007 یکی از مهمترین سال‌ها برای صنعت گیم بود و بازی‌های خوش ساخت زیادی مثل Assassins creed 1 و Halo 3 در این زمان روانه بازار شدند. یکی از مهمترین تازه واردان سال 2007 با عنوان اکشن ادونچر جدید استودیوی Naughty Dog با نام بازی Uncharted بود که در نگاه اول Tomb Raider را به یاد می‌آورد. در بحبوحه‌ی افت و خیزهای Tomb Raider و عرضه‌ی عناوین ضعیف این سری آنچارتد پا به رینگ رقابت گذاشت و امروز که نزدیک به 12 سال از تولدش می‌گذرد، بدون هیچ تردیدی رقیب اصلی خود را پشت سر گذاشته تا حدی که می‌توان گفت ریبوت سری تومب ریدر بیش از هر چیز ناشی از موفقیت آنچارتد و کاراکتر دوست داشتنی نیتن دریک بود. امروز آنچارتد تنها یک بازی معمولی رو به خوب نیست، بلکه یکی از بزرگترین نام‌ها در صنعت سرگرمی است که تبدیل به یکی از سری بازی‌های جاودانه تاریخ شده. قصد داریم به بررسی برخی نکات جالب اما شنیده نشده از سری Uncharted بپردازیم.
10- حضور فرزندان مدیر در Uncharted 2
بازیگران سری آنچارتد تنها محدود به هنرمندان حرفهای نیستند که با هنر خود در کالبد این کاراکترها روح دمیده‌اند، بلکه در جای جای بازی می‌توان ردی از بازیگرانی یافت که چندان نمی‌توان به آن ها لقب بازیگر یا هنرمند را داد. یکی از این موارد دو فرزند «کریستف بالسترا» (Christophe Balestra)، از مدیران اسبق ناتی داگ هستند که در Uncharted: Among Thieves ایفای نقش کرده اند. دو فرزند او در روستای تبتی‌ای حضور دارند که نیتن دریک پس از نجات یافتن توسط تنزین در اونجا به هوش می‌آید. بازیکنان می‌توانند این دو کودک که مشغول توپ بازی در اطراف دهکده هستند رو پیدا کنند با این حال نکته خنده‌دار داستان این است که برخلاف فرزندان بالسترا، این دو کودک تبتی حتی یک کلمه هم از حرفهای انگلیسی نیتن دریک رو متوجه نمیشوند و فقط به او می‌خندند. وقتی هم که نیتن توپ رو به سمتشون پرت می‌کند تا با آن‌ها بازی کند، آن‌ها بازهم می‌خندند. انگار دو فرزند بالسترا کلاً در بازی حضور دارند تا بخندند.
9- اشتباه ژاپنی
Uncharted یکی از معدود عناوینی است که با وجود میزان بالای المان‌های اکشن و تیراندازی، ردپای محدودی از خشونت و خونریزی در آن دیده میشود. با این حال در کمال تعجب مسئولان ژاپنی قسمت اول بازی رو خشن تشخیص دادند تا بازی Uncharted: Drake’s Fortune به صورت سانسور شده در ژاپن منتشر شد. کوچک‌ترین آثار خونریزی در هنگام مبارزه با دشمنان از گیم پلی حذف شده بود و صفحه‌ی قرمز مخصوص زخمی نشان دادن نیتن دریک هم در این نسخه به رنگ مشکی تغییر یافته بود. با توجه به خشونت بسیاری بالای برخی از بازی‌های ژاپنی، این سانسور خیلی غیرعقلانی و احمقانه بود و مسئولان ژاپنی که به اشتباه خودشان پی برده بودند، خیلی آرام و بی سروصدا به سازنده‌ها اجازه دادند در اولین پچ بازی، این سانسورها را از بازی حذف کنند.
8- معشوقه لاتین
امی هنیگ کارگردان و خالق سری آنچارتد که در بحبوحه‌ی ساخت قسمت چهارم از پروژه جدا شد، در سال 2011 فاش کرد قصد اولیه‌‌ی آن‌ها این بوده که کاراکتر النا فیشر رو به صورت یک کاراکتر لاتین طراحی کنند، نام اون هم در ابتدا به جای النا فیشر، النا وارگاس بوده. نکته‌ی جالب‌تر این است که Naughty Dog نخست «کلاودیا بلک» یعنی بازیگر نقش کلویی را به‌عنوان بازیگر نقش النا در نظر گرفته بوده است.
7- بزرگترین دزد دریایی تاریخ
در حالی که سه قسمت اول سری Uncharted روایتگر افسانه‌های باستانی‌ای مانند «الدورادو» و «شامبالا» بودند، قسمت چهارم حول یک داستان مبتنی بر واقعیت مانور می‌داد. «هنری آوری» (Henry Every) که بسیاری از اون به عنوان پادشاه دزدان دریایی و بزرگترین دزد دریایی تاریخ یاد می‌کنند، الگوی بسیاری از ماجراجویان عصر رنسانس و بعدتر از اون برای انتخاب حرفه، دزدی دریایی بوده است. براساس داستان‌های تاریخی نقل شده که «هنری آوری» پس از آخرین فرار از دست ناوگان انگلیس به جزیره‌ای دور افتاده پناه می‌برد. آوری پس از انتقال تمام گنجینه‌هایش به این جزیره، شهر «لبیرتالیا» (Libertalia) یا همان بهشت دزدان دریایی را بنا می‌کند. با این که تا امروز باستان شناسان ردی از لیبرتالیا پیدا نکردند اما خیلی از نوشته‌های تاریخی روی این نکته اصرار دارند که هنری آوری سال‌های آخر عمرش و روزهای بازنشستگیش را در لیبرتالیا سپری کرده است.
6- از جان سخت تا کارهای دیوانه‌وار
استودیوی Naughty Dog برای طراحی کاراکتر اصلی سری یعنی نیتن دریک بیش از هرکس، از «جانی ناکسویل» خالق سری Jackass الهام گرفته. البته به گفته‌ی سازندگان در کنار ناکسویل، آن‌ها از بروس ویلیس و هریسون فورد هم برای طراحی نینتن دریک الهام گرفتند. علت انتخاب بروس ویلیس حضور او در فیلم‌های اکشن و به قول خودمان بزن بهادری مثل Die Hard و الهام از هریسون فورد هم به دلیل نقش آفرینی کم نظیرش در سری فیلم‌های ایندیانا جونز است که خب کسی نمی‌تواند در شباهت‌هایش با Uncharted تردید کند.
5- وقتی هابیت به گروه نیتن آسیب می‌رساند
یکی از کاراکترهای جالب توجه قسمت سوم, «چارلی کاتر» بود که گیمرها در آغاز بازی تصور می‌کردند یک کاراکتر منفی است اما پس از مدتی مشخص شد که او تنها یک عامل نفوذی و در اصل متحد نینتن و سالی است که خودش را در لباس اراذل و اوباش تحت فرمان «کاترین مارلو» درآورده. به هر ترتیب چارلی پس از لو رفتن کاورش به تیم ماجراجویان اضافه میشود و زمانی که بازیکنان کم کم با او ارتباط برقرار کرده و از این کاراکتر خوششان می‌آید به یک باره همه چیز تغییر می‌کند. چارلی ناگهان تیر می‌خورد و به خاطر جراحت، از بازی و داستان به طور کلی حذف میشود. با این حال اکنون مشخص شده که این کار یه اشتباه عمدی و احمقانه از طرف سازندگان نبوده و نخست قرار بر حضور چارلی در کل قسمت سوم بوده اما اجبار بازیگر این نقش یعنی گراهام مک تاویش برای سفر به نیوزیلند برای فیلمبرداری فیلم Hobbit باعث حذف این کاراکتر جالب از پروسه‌ی ساخت بازی شده است.
4- دلیل طولانی شدن ساخت Uncharted 4
در حالی که سه قسمت نخست سری با فاصله‌ی زمانی دو سال نسبت به یکدیگر روانه بازار شدند، قسمت چهارم به واسطه‌ی مشکلات زیاد در پروسه‌ی ساخت با فاصله‌ای پنج ساله نسبت به قسمت سوم روانه بازار شد. با خروج امی هنیگ از پروسه‌ی ساخت قسمت چهارم در سال 2014، وظیفه‌ی کارگردانی بازی بردوش «نیل دراکمن» (Neil Druckmann) و بروس استارلی، کارگردانان Last of Us افتاد. دراکمن و استارلی هم در اولین فرصت تمامی پیشرفت‌های صورت گرفته طی هشت ماه نخست تولید را نادیده گرفته و پروسه‌ی ساخت بازی را از اول شروع کردند تا داستان قسمت چهارم را به نحوه‌ی دیگری روایت کنند. یکی دیگر از تغییرات آن‌ها در پروسه‌ی ساخت، جایگزین کردن بازیگر نقش سم، برادر نیتن بود که دراکمن و استارلی تصمیم گرفتند «تروی بیکر» (Troy Baker) را برای ایفای آن انتخاب کنند. با این که طرفداران از تغییرات صورت گرفته در ساخت پروژه Uncharted 4 نگران بودند، محصول نهایی به طور کامل نگرانی‌هایشان را برطرف کرد.
3- نیتن یک ابرقهرمان نیست
امی هنیگ کارگردان سه قسمت اول سری، همواره تلاش کرد از نمایش نیتن دریک به عنوان یک مبارز شکست ناپذیر جلوگیری کند. به گفته‌ی او مهمترین تلاششان این بود که او را بیشتر مانند یک انسان عادی نشان دهند تا یک جنگجوی خستگی ناپذیر. پیش از این که سازندگان سری Tomb Raider تلاش کنند روحیاتی انسانی به لارا کرافت تزریق کنند و او را به جای یک ماشین کشتار به عنوان یک انسان نمایش دهند، استودیوی Naughty Dog تا جایی که می‌توانست چهره‌ای انسانی به قهرمان داستان یعنی نیتن دریک بخشید. نیتن یک ماشین کشتار بی‌رحم نیست که تنها برای هجوم به مقبره‌ها خلق شده باشد. او مانند تمام انسان‌ها ترس‌ها و علایق خاص خود را دارد و ممکن است بارها و بارها در درستی مسیری که انتخاب کرده تردید کند. تلاش امی هنیگ بیش از هرچیز نمایش او مانند ایندیانا جونز بوده است نه لارا کرافت.
2- وقتی تام کروز دست به دامان Uncharted میشود
درحالی که بازی‌های کامپیوتری بیشتر اوقات از صحنه‌های اکشن فیلم‌ها الهام می‌گیرند، درباره Mission Impossible: Rogue Nation داستان برعکس بود و کارگردان فیلم سکانس چسبیدن تام کروز به هواپیمای درحال پرواز رو با الهام از سکانس مشابه در Uncharted 3 و چسبیدن نیتن دریک به هواپیما فیلمبرداری کرد.
1- تعهد بالای نولان نورث به کاراکتر خود
ژانر اکشن بیش از هر چیز به خاطر قهرمانان بزن بهادر و سرسختش مورد پسند مخاطبان است. نولان نورث بازیگر نقش نیتن دریک هم در حالی که در تلاش بود به کاراکتر خود جان ببخشد، درحین فیلمبرداری مجروح شد.
شایعه شده در طول فیلمبرداری بارها بخش‌هایی از بدن نورث آسیب دیده و حتی او در حالی که تعدادی از دنده‌هایش شکسته بود، پروسه‌ی موشن کپچر را به سرانجام رساند. تحمل درد ناشی از جراحت فیزیکی موجب شد نقش آفرینی او بسیار باور پذیر شود و برای این حجم از تعهد به کار، باید به او احترام بگذاریم.
